[Tras os sucesos de Maio de 1901] Consellos de Guerra e xuizos contra militantes obreiros (VIII)

Logo do ingreso en prisión, onde xa se encontraba Escontrela, dos compañeiros Cebrián, Morano e Santos, un redactor do xornal La Voz de Galicia visita aos presos e fai unha entrevista aos catro condenados:

A persecución xudicial como temos dito, representa un movemento represor do conxunto do movemento obreiro coruñés, como resulta fiel testemuña novas como a seguinte:

Outro dos procesos abertos dos que temos visto ao longo destas entradas é o que inculpa aos dependentes de consumos en folga:

Como no caso anterior, dos dependentes de consumos, as accións dos letrados da defensa outros inculpados persiguen que non sexa a xurisdición militar a encargada de enxuizalos;

Algúns dos detidos son postos en liberdade tras longos meses en prisión por feitos acontecidos mesmo con anterioridade aos sucesos de maio de 1901, como o caso da suposta agresión a Gardas civiles logo dunha romería en Feáns:

Nen coa chegada do novo Gobernador civil parece frearse a ofensiva da xudicatura, civil e militar, contra o movemento obreiro:

A significación dos compañeiros Cebrián, Moreno, Moyano e Escontrelas, condenados por Consellos de Guerra logo dos feitos de maio de 1901, leva a primeira plana do xornal coruñés La Voz de Galicia semblanzas e retratos destes compañeiros nos seus exemplares de 18 e 19 de agosto de 1901:

Mañana publicaremos los retratos de los otros dos condenados Manuel Mosquera Morano y Santos Martínez. (La Voz de Galicia, 18 de agosto de 1901)

LOS SUCESOS DE MAYO
Manuel Mosquera Morano, condenado por el consejo de guerra a seis años de prisión correccional, es más joven de lo que representa.
Tiene solamente 37 años.

No ha sido procesado ni penado.
Es natural de la parroquia de Sigrás, en el vecino Ayuntamiento de Cambre.
Desde hace 12 años estaba empleado en el resguardo de consumos, prestando muy buenos servicios, y al declararse la huelga de Mayo era cabo de la ronda.
Morano presenta un exterior serio y grave, pero es muy simpático.
Tiene mujer y cinco hijos

El cuarto de los condenados por el consejo de guerra es Juan Santos Martínez, joven de 31 años, natural del inmediato lugar de San Pedro de Visma, casado y con un hijo.
Desde los 11 años de edad trabaja como pintor decorador.
Es un hábil operario, y su excelente conducta le captó siempre la voluntad de sus patronos y de sus compañeros.

Cuando los acontecimientos de Mayo era secretario de la Sociedad de pintores.
Trabajaba entonces en los talleres del maestro Manso.
Se expresa con soltura y su conversación es agradable.
Tiene madre sexagenaria, y su padre se halla ausente en ignorado paradero desde hace 17 años.
Sufre resignado su clausura y echa de menos la vida de trabajo, interrumpida por la sumaria que contra él se instruyó, y en virtud de la cual el consejo de guerra le condenó a seis año de prisión correccional.
(La Voz de Galicia, 19 de agosto de 1901)


Malia a chegada do novo Gobernador civil e o inminente levantamento do estado de guerra, os xuices militares baixo orde do Capitán xeral Lachambre, teiman na instrucción na xurisdicción militar dos procesos contra os dependentes de consumos en folga:




Deixar un comentario

qué é isto?

Un espazo para ir recollendo información para a recuperación, conservación e difusión da memoria libertaria e a historia do movemento obreiro na Galiza.

Newsletter

A Folga de 1901 na Coruña, na prensa

Boletín “A Folga de 1901: os sucesos dos días 30 e 31 de maio de 1901 na Coruña”

A Folga de 1901, no Diario de Sesións do Congreso dos Deputados

Solidaridad Obrera de Galicia – 1911

Conflitos obreiros e Folga Xeral de 1903 na Coruña: a figura de Mª Manuela Vázquez Mejuto “La Morenita”

Folga Xeral revolucionaria de 1933 na Galiza

A Folga de 1901, no “Suplemento a la Revista Blanca”